Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Duo Reges: constructio interrete. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Quis est tam dissimile homini.
Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra omnia.

Nihil illinc huc pervenit.: Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
Non igitur bene.: Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?
Proclivi currit oratio.: Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Bork: Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Nihilo magis.: Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Bork: Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Hinc est illud exortum, quod Zeno prohgmšnon, contraque
quod époprohgmšnon nominavit, cum uteretur in lingua
copiosa factis tamen nominibus ac novis, quod nobis in hac
inopi lingua non conceditur;

Scrupulum, inquam, abeunti;